سر بزنگاه
بسم الله الرحمن الرحیم
دیگر از این آشفته بازار و تکرار در هم بار خسته ایم.حتی کارگران ساختمان هم می دانند که برای نیل به هر مطلوب، طرح ، نیرو و ابزاری متناسب با همان نیاز است.استمرار و ثبات از شروط جدایی ناپذیر اجرای برنامه است.در این میان حساس ترین و ضروری ترین عرصه، همانا عرصه فرهنگ و کار فرهنگی است.چرا که آن،جان عرصه های دیگر است و در صورت تحقق فرهنگ صحیح در دیگر عرصه ها نیز برتر خواهیم بود که قرآن فرمود"و أنتم الأعلون إن کنتم مؤمنین"
تا کنون روال این گونه بوده که رئیس دولت بسیاری از نمایندگان و معاونین خود را از میان افراد همسوی سیاسی برمی گزیده وایشان نیز همچنین و آنان نیز استمرارگر این سلسله بودند... این کار مطرود نیست زیرا حسن اعتماد و طیب خاطر جهت انجام سیاست گذاری های روشمند و مدوّن همچون نان شب واجب است.اما می توان عنصر حزبگرایی را قدری کم رنگ کرد و بجای آن تعهد و تخصص را برجسته تر نمود همانگونه که یوسف ملاک گزینشش بر خزانه را اینگونه بیان نمود"إنّی حفیظٌ علیم" و جای بس خرسندی است که رئیس جمهورمان نیز این امر را پذیرفته و بارها اعلام نموده است. اهمیت شایسته سالاری در انتخاب مسئولین امور فرهنگی و لزوم برنامه ریزی بلند مدت و ثبات نسبی شرایط، برجسته تر ازسایر موضوعات است.بنابراین بر خود فریضه دانستم به تشکلها و کانونهای دردمند فرهنگ اعلام کنند تا در بزنگاه اقدام کنند و این امر را به تأخیر نیدازند؛که از قدیم گفته اند:"فی التأخیر آفات"
به ایشان پیشنهاد میکنم طی برگزاری جلساتی مشترک لیست واحدی از افراد مورد توافق را جهت تصدی معاونت و مدیریت فرهنگی دانشگاه خود تهیه نموده و تقدیم ریاست جدید دانشگاه کنند.جهت ابلاغ،هماهنگی، برگزاری و مدیریت این جلسات مسئولین نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری و پس از آن مسئول تشکلهای اسلامی هر دانشگاه و پس از آن دبیران هر تشکل را در اولویت می دانم.آیا اگر دردمند باشیم اولین نفر در پی رفع علت بر نمی آییم؟ و آیا درصورت استنکاف و تأخیر امر منتظر انجام وظیفه دیگران خواهیم ماند؟
ومن الله التوفیق