دمی با بزرگان

ارزش واقعی انسان به چیست؟این کلام از جناب علامه نقل به مضمون است:

علامه محمد تقی جعفری (رحمه الله علیه) می گفتند: "عده ای از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضع این بود: «ارزش واقعی انسان به چیست؟».

برای سنجش ارزش خیلی از موجودات، معیار خاصی داریم. مثلا معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن است. معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیت آن است. معیار ارزش پول پشتوانه ی آن است. اما معیار ارزش انسانها در چیست.هر کدام از جامعه شناسان صحبت هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه دادند.

بعد  وقتی نوبت به بنده رسید گفتم : اگر می خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق میورزد. کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشقش ماشینش است ارزشش به همان میزان است. اما کسی که عشقش خدای متعال است ارزشش به اندازه ی خداست.

علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه شناسان صحبتهای مرا شنیدند برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند.

 وقتی تشویق آنها تمام شد من دوباره بلند شدم و گفتم: عزیزان! این کلام از من نبود. بلکه از شخصی به نام علی (علیه السلام) است. آن حضرت در نهج البلاغه می فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» / «ارزش هر انسانی به اندازه ی چیزی است که دوست می دارد».

وقتی این کلام را گفتم دوباره به نشانه ی احترام به وجود مقدس امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند . . .

خواهش خدا

خدایا! کار ،کارتوست.

این ماه رمضان عجیب آدم را وسوسه می کند برای توبه کردن و برگشتن و ب  راه آمدن.حسابش را بکنید،خدا درخانه اش را کاملا باز کرده باشد،خودش ب عنوان میزبان ، آستانه در ایستاده باشد هر لحظه فرمان دهد و خواهش کند ک بیایید ، بیایید ، بندگان من ، بیایید ب سوی من و تصریح کند ک :

« هرک در این ماه ب خانه ی من بیایید، من از گذشته هایش می گذرم ، پیشینه اش را پاک میکنم و ب قدر ظرف و ظرفیت او ، تحفه هایی ب او می دهم ک نه تا ضیافت سال آینده ،ک تا ابد دستش پیش کسی باز و دراز نشود.»

اینک چیزی نیست ! من ک از همه آلوده تر و گناهکارترم ، بیشتر دلم می تپد برای اینک در این چشمه ی انابت و اجابت شستشو کنم. ب خصوص رمضان - این ماه مبارک و کریم - ک باغ گلدسته لیلة القدر است و خدا این گل را تنها در این ماه قرار داده.

همین چند روز پیش بود ک درگیر درس و امتحان و... بودیم ، اما اکنون درگیر دعا و روزه و سجده و ذکر وگریه و انابه و کتابخوانی تابستانی هستید !

خداوند این ذهن ها و دل ها را ک اینقدر مانوس با کتاب است نورانی تر کند. خداوند از دستهای آشنا ب دعاتان ، جوانه استجابت برویاند .خداوند این سرهای آشنا ب سجده را با بالهای ملائک خویش متبرک گرداند. خدا چقدر شما را دوست دارد، خدا چقدر ب چشم هایتان عشق می ورزد و چقدر ب دلهای لطیف و نازکتان مباهات می کند. خداوند ب همه ی ما ایمانی استوار و ارداه ای  مستحکم عنایت کند.

فرشته ای چند روز پیش در محفل ملائک چند تن از شما را باغبطه ای توصیف ناپذیر نشان می داد : «اینها فرشته تر از مایند، بی خود نیست مقرب ترند، نگاه کن ، گناه می توانند بکنند و نمی کنند! » ودیگری می گفت :«خدا ک می گوید: خلیفه من برروی زمین، یعنی همین! »

... و فرشتگان از همان ابتدا خلقت آدم تا کنون و الی ابد میان آسمان و زمین در رفت و آمدند تا راز این تقریب را دریابند. رازی ک هر صبح باسجاده های شما گشوده می شود و با عزم و اراده ی شما معنا می گردد. خداوند دلهایتان را آسمانی تر کند و نگاهتان را بارانی تر و دستهایتان را ب عرش اجابت ، نزدیکتر کند.ان شاءالله

ب هر حال بیایید روی گشاده ی میزبان را قدر بدانیم و برای سرنوشت دنیا و آخرتمان طرحی نو دراندازیم ... التماس دعا

برگرفته از نوشته های" سید مهدی شجاعی "

یاعلی