آزاداندیشی(چالش های اجرایی)
بسم الله الرحمن الرحیم
در این پرونده موضوعی سعی داریم کرسی های آزاد اندیشی به خوبی تبیین وتشریح شود واز ابهام بینشی،انگیزشی و روشی تا حدامکان کاسته شود.پس از بررسی موضوعات آزاد اندیشی (تحلیلی بر مطالبات رهبرانقلاب) و آزاد اندیشی(چیستی وچرایی) و آزاد اندیشی(موانع تحقق)اکنون مرحله جدیدی را در پیش رو داریم و آن روش های برگزاری و چالش هایی است که با آن مواجه می شویم. در طراحی کرسی ها چگونه می توان این آسیب ها را کم کرد؟امیدوارم با بیان و بحث پیرامون این چالش ها برای برگزاری کرسی مطلوب آزاداندیشی آماده تر گردیم.بالأخره از یک تسنیمی انتظارات سطح بالایی داریم. شعارمان که یادتان نرفته؟"آمده ایم،آماده شویم."...... متن کامل در ادامه مطلب
از خوانندگان انتظار دارم که بر این چالشها اضافه کنند و هرچه دل تنگشان خواست بگویند.در پست های آبنده قصد بررسی شروط،ابهام زدایی و ارائه راهکار داریم.
در شماره قبل این پرونده درباره ضرورت آزاداندیشی مطالبی ذکر گردید. بیانات صریح و اعتراض آمیز رهبر انقلاب در ابراز عدم رضایت از برگزاری کرسی های نظریه پردازی، راه بهانه جویی بر همه دلسوزان نظام و رهبری بسته است و دیگر نمی توان به بهانه مصلحت اندیشی و دوری از آنچه "دردسر" نامیده می شود، این فرمان و فریضه عمومی را فرو گذارند. در اينجا اين پرسش مطرح ميشود كه موانع تحقق كرسيهاي آزادانديشي چيست؟چرا با توجه به همه تأييدات و تأكيدات مقام عالي كشور اين مسئله همچنان در گيرودار ساختارهاي اداري و اجرايي مغفول و مهجور واقع شده است؟
فان نیز به گفتگو و مباحثه به آنها بپردازند. به این ترتیب، تعبیر کرسیهای آزاداندیشی علاوه بر مطلوبیت «آزاد اندیشیدن»، دلالت بر ضرورت «آزدای در بیان اندیشه» نیز دارد.