بـــه نام ربّ
 
در برنامه های روزمره گی مان بارها شده که تصمیماتی گرفتیم ، وارد بحث ها ومذاکراتی شده ایم ،نیازهایی جدید برایمان ایجاد می شود و...اما پاسخ افراد مختلف به آنها شاید متفاوت باشد وشاید مشابه.
 
قلاب اول :
 
برای کارهایمان تصمیم گیری کرده ایم ،دوحالت داره ؛ یا عملی شان می کنیم یا خیر.
وقتی انجام بدهیم - جدا ازاینکه تصمیمان صحیح بوده یاخیر - احساس رضایت وشوق بیشتری برای ادامه فعالیت هایمان داریم،اما اگر انجام نگیرد باید به دنبال دلیل محقق نشدن آنها برویم و...
چند چیز باعث می شود به سراغ کاری نرویم.
  •  آمادگی و مهارت نداریم.
  •  آن چیز خیلی بزرگ است ویا بزرگ جلو می کند.
  •  نیاز نمی بینیم که به سمتش برویم.
  •  ارزشمند نبودن آن چیز،که ممکن است بهترآن در کنار دستمان باشد.
شما با کدام یک از موارد فوق موافقید؟ دلایل عملی نکردن برنامه هایتان که تصمیمات جدی برایش گرفته اید،چه بوده؟
 
قلاب دوم :
 
قصد انجام کاری راداریم اما اطلاعات کافی ومطالعات درآن زمینه رانداریم.پس باید درپی فراگیری آن موضوع نادانسته باشیم ؛ چرا که این جستجو دوبرکت به همراه دارد، منجربه رشد خودشده ایم ونیزباعث هدایت دیگران می شویم.
اماخیلی ازمواقع اصلا متوجه نیستیم که از آن موضوع اطلاعات کافی نداریم ، ولی ممکن است به طورغیرمغرضانه شروع به نظر دهی وطراحی هایی درآن باب کنیم.در اصطلاح استاد ع .ص "سرمان را وارد هرآخوری می کنیم " و...
 
قلاب سوم:
 
همه ما در هفته حداقل با یک مشکل ونیازعمده برخورد داشته ایم.اما به دلایلی مثل زیاد بودن مشغله هایمان،فراموش کاری ،تنبلی و... به سراغ حل نیازمان نمی رویم وهمان نیازپاسخ داده نشده روزی برایمان دردسر ساز می شود.اما به راستی چرا برای حل نیاز فرصتی نمی یابیم؟ این نیست که اگر کارهایمان رو الویت بندی کنیم حداقل زمانی برای رفع آن نیاز خواهیم یافت ؟
 
 
درآخر روز وقتی همه ی روزمره گی آن هفته تان را بررسی کردید ،به چه نتیجه ای دست پیدامی کنید؟
صید امروز؛آیابه درستی همه می دانیم که می خواهیم چه کار کنیم؟یا بلدیم که چگونه کار رو یاد بگیریم ؟
همگی می دانیم باید به آنچه می دانیم عمل کنیم ، وآنچه راکه نمی دانیم درصدد یادگیریش برآییم وتا وقتی نقصمان بر طرف نشوده نمی توانیم عمل کنیم.هدف ها گاهی معلوم است .ما اگر بدانیم چرا باید کار کنیم ،چکار کنیم حل می شود .